PRZECIWDZIAŁANIE PRZEMOCY DOMOWEJ

Przemoc domowa to każde działanie jednego z członków rodziny, które zagrażają życiu, cielesnej i psychicznej integralności lub wolności innego członka tej samej rodziny bądź poważnie szkodzą rozwojowi jego (jej) osobowości. W szczególności przemocą domową będą działania lub zaniechania:

• narażające osobę doznającą przemocy na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia lub mienia,
• naruszające jej godność, nietykalność cielesną lub wolność, w tym seksualną,
• powodujące szkody na jej zdrowiu fizycznym lub psychicznym, wywołujące u tej osoby cierpienie lub krzywdę,
• ograniczające lub pozbawiające tę osobę dostępu do środków finansowych lub możliwości podjęcia pracy lub uzyskania samodzielności finansowej,
• istotnie naruszające prywatność tej osoby lub wzbudzające u niej poczucie zagrożenia, poniżenia lub udręczenia, w tym podejmowane za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

 

Wszystkie definicje podkreślają takie elementy przemocy domowej, jak:

• przewaga sił ze strony agresora,
• wyrządzenie komuś krzywdy, narzucenie mu władzy, dokonanie bezprawnych czynów, godzenie w czyjąś osobistą wolność, naruszenie praw i dóbr osobistych,
• wywołanie cierpienia i szkody,
• działanie skierowane przeciwko jakiemuś członkowi rodziny,
• wykraczanie poza społeczne normy, zasady relacji międzyludzkich.

 

Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy domowej posługuje się pojęciem członka rodziny, które obejmuje:

1. małżonka, także w przypadku, gdy małżeństwo ustało lub zostało unieważnione, oraz jego wstępnych, zstępnych, rodzeństwo i ich małżonków,
2. wstępnego i zstępnego oraz ich małżonków,
3. rodzeństwo oraz ich wstępnych, zstępnych i ich małżonków,
4. powinowatego w tej samej linii lub stopniu, co osoby wymienione powyżej,
5. osobę pozostającą w stosunku przysposobienia oraz jej małżonka oraz ich wstępnych, zstępnych, rodzeństwo i ich małżonków,
6. osobę (tj. konkubenta, konkubinę) pozostającą obecnie lub w przeszłości we wspólnym pożyciu oraz jej wstępnych, zstępnych, rodzeństwo i ich małżonków,
7. inną osobę wspólnie zamieszkującą lub gospodarującą (tj. każdego współlokatora, nawet jeśli nie jest spokrewniony lub spowinowacony) oraz jej wstępnych, zstępnych, rodzeństwo i ich małżonków,
8. osobę pozostającą obecnie lub w przeszłości w trwałej relacji uczuciowej lub fizycznej niezależnie od wspólnego zamieszkiwania i gospodarowania,
9. małoletniego, wobec którego jest stosowana przemoc domowa lub który jest świadkiem przemocy domowej wobec innych osób.

 

 

Ustawa podkreśla, że „przez osobę doznającą przemocy domowej należy także rozumieć małoletniego będącego świadkiem przemocy domowej”.

 

 

NA TERENIE ZAMOŚCIA POMOC ŚWIADCZĄ:

• Ośrodek Interwencji Kryzysowej w Zamościu – poradnictwo psychologiczne i prawne

http://www.oik.zamosc.pl/

• Zespół Interdyscyplinarny w Zamościu ds. przeciwdziałania przemocy w rodzinie

www.mcpr.zamosc.pl/zespol-interdyscyplinarny

• Miejskie Centrum Pomocy Rodzinie w Zamościu
  • Pracownicy socjalni 84 677 56 35
  • Specjalistyczne Poradnictwo Rodzinne tel. 84 677 56 41
  • http://mcpr.zamosc.pl/przemoc-w-rodzinie
• Komenda Miejska Policji w Zamościu
  • Telefon alarmowy: 997 lub 112
  • Dzielnicowi:

https://zamosc.policja.gov.pl/lza/dzielnicowi/dzielnicowi-komendy-mie/64082,Dzielnicowi-KMP-w-Zamosciu.html

 

 

JEŚLI JESTEŚ ŚWIADKIEM PRZEMOCY!!!

Świadek przemocy domowej to bardzo ważna osoba.
Ważna, bo często jedyna, która może pomóc przerwać przemoc!

Jeśli jesteś świadkiem przemocy domowej albo widzisz, że ktoś krzywdzi dzieci...

Może zdarza się, że słyszysz zza ściany krzyki, wołanie o pomoc, czyjś płacz?

Może widzisz, że ktoś z Twoich sąsiadów, znajomych, doznaje przemocy?

Nie prosi Cię o pomoc.

Stara się ukryć ślady pobicia.

Można wtedy uznać, że nie chce pomocy, albo że akceptuje taką sytuację.

To nieprawda!!!

Przemoc domowa tworzy zamknięty krąg!

Pamiętaj, że osoba krzywdzona:

1. Boi się:
• o swoje życie i zdrowie;
• tego, że nawet jeśli zawiadomi o przestępstwie policję, prokuraturę to i tak nikt nie będzie chciał zeznawać, że widział, słyszał jak doznaje przemocy;
2. Nie wierzy:
• że ktoś chce i może jej pomóc,
• że ma prawo prosić o pomoc,
• że coś się zmieni;
3. Wstydzi się:
• bo bierze na siebie całą odpowiedzialność za to, co się dzieje w domu

 

TY

możesz przerwać zamknięty krąg milczenia!
możesz pomóc!

Ważne jest przede wszystkim to, żebyś!

1. wysłuchał osoby, która doznaje przemocy,
2. uwierzył w to, co mówi
3. zapewnił ją o tym, że ma prawo szukać pomocy
4. zawiadomił osoby lub podmioty, które zajmują się udzielaniem pomocy w sytuacjach kryzysowych

Mimo, iż przemoc domowa jest zjawiskiem powszechnym, to trudno jest uchwycić jej rozmiary. Dzieje się tak dlatego, że jest ukryta. Sprzyja jej BIERNOŚĆ ŚWIADKÓW PRZEMOCY.

Dzięki Tobie instytucje pomagające osobom doświadczającym przemocy domowej mogą dotrzeć do ludzi, którzy tej pomocy potrzebują.

 

 

RODZAJE PRZEMOCY DOMOWEJ

Przemoc fizyczna to naruszenie nietykalności fizycznej, polega na intencjonalnym, czyli świadomym i celowym zachowaniu powodującym uszkodzenie ciała lub prowadzącym do takiego ryzyka. Do zachowań takich zalicza się: popychanie, szarpanie, obezwładnianie, ciągnięcie, szturchanie, klepanie, klapsy, ciągnięcie za uszy, włosy, szczypanie, kopanie, bicie ręką, pięścią, uderzenie w twarz – tzw. „policzek”, przypalanie papierosem, duszenie, topienie, krępowanie ruchów, nie udzielenie niezbędnej pomocy itp.

Przemoc psychiczna to naruszenie godności osobistej, zawiera przymus i groźby. Do zachowań takich zalicza się: obrażanie, wyzywanie, osądzanie, ocenianie, krytykowanie, straszenie, szantażowanie, grożenie, nieliczenie się z uczuciami, krzyczenie, oskarżanie, obwinianie, oczernianie, krzywdzenie zwierząt, czytanie osobistej korespondencji, ujawnianie tajemnic, sekretów, wyśmiewanie, lekceważenie, wyśmiewanie opinii, poglądów, przekonań, wyznania, pochodzenia, narzucanie swojego zdania, poglądów, stałe ocenianie, krytyka, wmawianie choroby psychicznej, izolowanie, kontrolowanie, ograniczanie kontaktów z innymi ludźmi, wymuszanie posłuszeństwa i podporządkowania, ograniczanie snu, pożywienia i schronienia, wyzywanie, używanie wulgarnych epitetów, poniżanie, upokarzanie, zawstydzanie, stosowanie gróźb, szantażowanie, itp. Do skutków tej formy przemocy należy zniszczenie poczucia mocy sprawczej ofiary, jej poczucia własnej wartości i godności, uniemożliwienie podjęcia jakichkolwiek działań niezgodnych z zasadą posłuszeństwa, osłabienie psychicznych i fizycznych zdolności stawiania oporu oraz wyrobienie przekonania o daremności jego stawiania, odizolowanie od zewnętrznych źródeł wsparcia, całkowite uzależnienie ofiary od prześladowcy, stały strach i utrata nadziei, choroby psychosomatyczne, ciągły stres, zaburzenia snu, itp. Przemoc psychiczna jest najczęstszą formą przemocy i jest trudna do udowodnienia. Przemoc ta może występować sama, bez przemocy fizycznej, ale zawsze jej towarzyszy; może też występować na wielu płaszczyznach.

Przemoc seksualna to naruszenie intymności, polegające na „zmuszaniu osoby do aktywności seksualnej wbrew jej woli, kontynuowaniu aktywności seksualnej, gdy osoba nie jest w pełni świadoma, bez pytania jej o zgodę lub gdy na skutek zaistniałych warunków obawia się odmówić”. Przymus polega na bezpośrednim użyciu siły lub emocjonalnym szantażu, np.: wymuszaniu pożycia, obmacywaniu, gwałcie, zmuszaniu do niechcianych praktyk seksualnych, nieliczeniu się z życzeniami partnerki/partnera, komentowaniu szczegółów anatomicznych, ocenianiu sprawności seksualnej i wyglądu, zmuszaniu do seksu z osobami trzecimi, sadyzmie w pożyciu, wyśmiewaniu wyglądu, ciała i krytyce zachowań seksualnych, itp. Skutkami przemocy seksualnej są obrażenia fizyczne, ból i cierpienie, obniżona samoocena i poczucie własnej wartości, utrata poczucia atrakcyjności i godności, zaburzenia seksualne, oziębłość, zamknięcie się (lęk, strach, unikanie seksu), uogólniona niechęć i obawa do przedstawicieli płci sprawcy przemocy, itp.

Przemoc ekonomiczna to z kolei naruszenie własności, co wiąże się z celowym niszczeniem czyjejś własności, pozbawianiem środków lub stwarzaniem warunków, w których nie są zaspokajane niezbędne dla przeżycia potrzeby. Do zachowań takich zalicza się: niszczenie rzeczy, włamanie do zamkniętego osobistego pomieszczenia, kradzież, używanie rzeczy bez pozwolenia, zabieranie pieniędzy, przeglądanie dokumentów, korespondencji, dysponowanie czyjąś własnością, zaciąganie pożyczek „na wspólne konto”, sprzedawanie osobistych lub wspólnych rzeczy bez uzgodnienia, zmuszanie do spłacania długów, nie łożenie na utrzymanie, uniemożliwianie podjęcia pracy zarobkowej, niezaspokajanie podstawowych, materialnych potrzeb rodziny, szantażowanie, uniemożliwianie korzystania z pomieszczeń niezbędnych do zaspakajania potrzeb (kuchnia, łazienka) itp. Do skutków przemocy ekonomicznej można zaliczyć całkowitą zależność finansową od partnera, niezaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych, bieda, zniszczenie poczucia własnej godności i wartości, znalezienie się bez środków do życia itp.

Przemoc przez zaniedbanie to naruszenie obowiązku do opieki ze strony osób bliskich Oznacza nie dawanie środków na utrzymanie, pozbawianie jedzenia, ubrania, schronienia, brak pomocy w chorobie, nie udzielenie pomocy, uniemożliwianie dostępu do miejsc zaspokojenia podstawowych potrzeb: mieszkania, kuchni, łazienki, łóżka, itp.